Cerkiew Świętych Cyryla i Metodego

W świętych tekstach wyznaczonych na ten dzień wyraża się orędownictwo Matki Bożej, która nigdy nie zostawiła człowieka bez opieki

W macierzyństwie pozostała Dziewicą i w zaśnięciu swym nie opuściła świata (bez opieki): przeniosła się do życia będąc Matką Życia i modlitwami swymi wybawiła od śmierci nasze dusze”.

Podczas tego święta ma miejsce obrzęd poświęcenia plonów ziemi. - Jak przyroda obumiera dając plony, tak też poprzez zaśnięcie Matka Bożej daje początek całemu procesowi przejścia z ziemi do życia wiecznego

Kościół wschodni od V wieku obchodzi koimesis (po grecku zaśnięcie) Najświętszej Maryi Panny. Według tradycji prawosławnej po trzech dniach pobytu w grobie Maria odeszła z ciałem i duszą do nieba; stąd jej śmierć Cerkiew określa jako ,,zaśnięcie”. Jednocześnie naucza wiernych, że śmierć chrześcijańska nie jest końcem istnienia, lecz przejściem z ziemi do nieba, od śmiertelności i rozkładu ku wieczności.

W przeddzień święta odprawiane jest tzw. całonocne czuwanie. Trzy dni po święcie Zaśnięcia w wielu cerkwiach odprawia się obrzęd pogrzebania Matki Bożej. Odbywa się on przed płaszczenicą z wizerunkiem Maryi, symbolizującą jej grób. Święto ma dzień przedświąteczny i osiem dni poświątecznych, a poprzedza je trwający dwa tygodnie post nazywany uspieńskim. Zamyka ono cykl dwunastu wielkich świąt tzw. dwunadiesiatych prazdników, z których każdy odsłania tajemnicę Bożego planu zbawienia ludzi i przybliża wiernych do zrozumienia tej tajemnicy.

W dniu 16 czerwca wrocławska Parafia świętych Braci Cyryla i Metodego obchodziła 40lecie pierwszej Boskiej Liturgii, jaka miała miejsce w święto Pięćdziesiątnicy 1973 roku- która wtedy przypadła na dzień 17 czerwca. Podczas przywitania przybyłego na uroczystości Arcybiskupa Jeremiasza o. Eugeniusz powiedział „…Ta pierwsza Boska Liturgia- w wypalonej i zbombardowanej wojennymi działaniami w pierwszej barokowej świątyni Wrocławia pwz. Św. Anny -była także pierwszą Służbą Bożą w pełni celebrowanej w języku polskim. Wcześniejsze takie Liturgie sprawowane przed wojną czy też na Warszawskiej Woli w latach 60tych były tylko częściowo w języku polskim. Nie był to łatwy czas, do wprowadzania takich „ inowacji” w życiu Cerkwi w Polsce; Także sama Cerkiew nie była na to przygotowana, przez brak odpowiednich tekstów, opracowań muzycznych, ale nade wszystko w sferze mentalnej. Było trudno i nawet „duchowo boleśnie”, prowadzić parafię. Powołanie tej placówki właśnie we Wrocławiu miało jednak swój głęboki zamysł umiejscowiony w decyzji ówczesnego ordynariusza wrocławskiego władyki Bazylego. Dolnośląski obszar misji uczniów Cyryla i Metodego, zapomniany i na co dzień niewidoczny, stać się miał terenem zapoznania z Prawosławiem - którego centrum była dźwigana także z ruin gotycka świątynia św. Barbary- dzisiejsza cerkiew katedralna Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy wraz z Wyspą Piaskową gdzie ulokowana jest cerkiew św. Cyryla i Metodego. Nie sposób nie wspomnieć, o nieprzypadkowych okolicznościach związanych z obiema świątyniami- dziś cerkwiami. Katedra- ulokowana wzdłuż średniowiecznych ulic św. Mikołaja i ul Ruskiej; zaś cerkiew „na Piasku” - w miejscu kaźni pierwszych chrześcijan Wrocławia, a później romańskiej świątyni św. męcz. Hadriana i Natalii. Ruiny cerkwi w roku 1966 były magazynem gdzie złożono eksponaty misji św. św. Cyryla i Metodego przywiezione z Moraw na potrzeby Muzeum Archeologicznego…